Tuesday, January 31, 2006

pink or blue

i saw you
no longer blue.

pink.

(is not my favorite color)

blue.pink.blue.pink.blue.

pink.

and then blue..

i'm bluer than blue.

Wednesday, January 25, 2006

BOLD

i love you much much more than you think you know..

if i can only say these words out loud..

But i guess, some words are better left unsaid
..as for now.

As for me, i'll just be here..
waiting in vain
until the right time for me to tell you will come.

I just hope that it's better this way.

But come what may,
I guess my love for you will never fade.
It will never fade, my Baby..

Tuesday, January 17, 2006

Tom Riddle's Diary

Haha! Here is something for you to try. Type anything in that book, it will reply.

Visit the link - Type your question on the book - it will reply. Type on the right side where you can see the cursor .

Type q's like "what is love", "who am i", "where is ___?" and try changing your name. amazing! hehe.. Make sure you type the correct words and do not make spelling mistakes... too good!!!!

http://pandorabots.com/pandora/talk?botid=c96f911b3e35f9e1

Image hosted by Photobucket.com

Saturday, January 14, 2006

sapul!

Maging Sino Ka Man
Rey Valera


Ang pag-ibig ay sadyang ganyan
Tiwala sa isa't-isa'y kailangan
Dati mong pag-ibig, wala akong pakialam
Basta't mahal kita kailan pa man

'Wag kang mag-isip nang ano pa man
Mga paliwanag mo'y di na kailangan
At kahit ano pa ang iyong nakaraan
Mamahalin kita maging sino ka man...


Mahal kita, pagkat mahal kita
Iniisip nila ay hindi mahalaga
Mahal kita maging sino ka man

Mali man ang ikaw ay ibigin ko
Ako'y isang bulag na umiibig sa 'yo
At kahit ano pa ang iyong nakaraan
Mamahalin kita maging sino ka man

Mahal kita, pagkat mahal kita
Iniisip nila ay hindi mahalaga
Mahal kita maging sino ka man

Monday, January 09, 2006

suko na po!

Si Lord talaga, kahit kelan, mapagbiro!

Haay, halos kelan kelan lang, nag-usap kami. Sabi nga sa akin ang kulit-kulit ko daw. Kasi naman, masyado daw ako atat sa gift nya para sa akin. E sabi ko naman, bakit naman ako hindi magiging atat e antagal-tagal na niya nag-promise tapos di ko pa din natatanggap. Tapos nung nagtanong ako kung malapit na niya ibigay, sabi niya: "U-huh!".

E di excited naman ang lola. Tapos sabay bigay pa ng kung anu-anong signs, affirmations, etc. Siyempre ang expectant heart ko, nag dum-di-dum-di-dum na naman! Madalas ko nga tinatanong, "Lord, ito na ba yun?" Hindi sumasagot, pero para bang nakikipaglaro pa. Me pa-relay relay pa ng message na nalalaman. Ok, sit back and relax. Huwag masyado excited, ang tinapay.. baka maging bato..

At dahil matagal nga siya mag-confirm, pinabayaan ko na lang. Anyways, i was having a great time din naman. Solb na solb na kumbaga. Pero para nga kasing yun na yun e. Naghihintay lang siya ng perfect timing para ipa-unwrap yung regalo niya.

Tapos nainip nako, kaya ayun.. nag-usap nga kami ulit. Sabi ko, "Lord, pwede ba yun na lang?" Ha-Ha! To no avail, kasi dead-ma. Kaya ayun, sabi ko tuloy, "Sige na nga Lord. Bahala ka na. Kung ayaw mo pa talagang ibigay, ala naman ako magagawa. I'll just sit back and relax. I surrender everything na talaga. I will no longer be makulit."

Tapos biglang-bigla, binawi ba naman yung akala ko gift na n'ya! Nagulantang talaga ako. Naiyak.. Kasi naman, though sabi ko nga i surrendered to His will na, I believed pa rin na yun na yun e. Well, hindi ata. Dahil talaga namang parang binaligtad na Niya ang mundo ko sa ipinakita Niya sa akin!

Masakit at magulo, pero ganumpaman, i'm not losing the heart. Expectant kung expectant pa rin. Keep praying about "it"... about "that gift". I know, God is faithful after all..

Friday, January 06, 2006

Mamang Tsuper

Ang haba ng pila, ang hirap makasakay
Sa tulad kong isang pasahero, parusa ang pagsunod sa iyo.
Subalit masaya na din ako na nakasakay sa dyip mo;
Sa sasakyan mong kaykulay, sumigla ang aking araw!

Patuloy ang byahe, patuloy ang buhay.
Sa maikiling panahon, tayo'y nagkapalagayan.
Subalit bakit gano'n..
Ganito ang isusukli mo sa ibinayad ko sa 'yo?!

Akala ko, ikaw ay totoo
Ngunit ito ang masasabi ko:
Peke ke Manong,
Isa kang Manloloko!

Wednesday, January 04, 2006

Katangis-tangis na Pagsinta..

Nakatulala ako't nakatitig sa kawalan, patuloy ang pag-imbuyo ng kung anu-anong kuro-kuro sa nahahamugan nang utak..
Nagpapantasyang sana'y hindi totoo ang mga salitang di man namutawi sa iyong mga labi ay iginuhit naman ng mga titik-
Mga katagang walang dudang nagmula sa kaibuturan ng iyong damdamin!


Durog ang aking puso. Tuliro ang aking utak. Wala ako sa sarili.
Hindi ko matanggap.


Nananalangin akong ito'y isang panaginip lamang,
O isang bangungot kaya.. kung saan magigising pa ako- patungo sa isang panibagong pangarap.
Nananalangin ako na mapapawi ng pagtangis ang kirot na nararamdaman..


Patuloy ang pag-agos ng aking mga luha. Sa bawat patak ay naaalala ko ang nakalipas..
Hindi ko pa rin matanggap.


Sana nga'y bangungot lang ito.. dahil baka hindi ko kayanin, at tuluyan akong lamunin ng dilim..